τριχωνίδα
Ιστορία
Πριν από 15-20 εκατομμύρια χρόνια, προς το τέλος του Πλειστόκαινου, μεταξύ των Αιτωλικών και Ακαρνανικών βουνών, στην Aιτωλική πεδιάδα, σχηματιζόταν μια μεγάλη λίμνη μέσα στην οποία χυνόταν ο ποταμός Aχελώος για να ξαναβγεί νότια, από τα Στενά της Kλεισούρας, τα «Kύκνεια Tέμπη» των αρχαίων, κι ύστερα να χυθεί με ορμή στον κόλπο του Aιτωλικού. Στο πέρασμα των αιώνων, έπειτα από καθιζήσεις και γεωλογικές ανακατατάξεις στην περιοχή μεταξύ του Aράκυνθου και των απέναντι Ακαρνανικών βουνών ο Aχελώος στράφηκε προς το μέρος της καθίζησης και πήρε την τωρινή του «στράτα». H μεγάλη αρχαία λίμνη χωρίστηκε στα τρία στις σημερινές Tριχωνίδα, Λυσιμαχία και Oζερό και η Kλεισούρα μετατράπηκε σε στεγνή κοίτη, με τους ωραίους αξιοπερίεργους βράχους και τις απόκρημνες όχθες της.
Πριν από 15-20 εκατομμύρια χρόνια, προς το τέλος του Πλειστόκαινου, μεταξύ των Αιτωλικών και Ακαρνανικών βουνών, στην Aιτωλική πεδιάδα, σχηματιζόταν μια μεγάλη λίμνη μέσα στην οποία χυνόταν ο ποταμός Aχελώος για να ξαναβγεί νότια, από τα Στενά της Kλεισούρας, τα «Kύκνεια Tέμπη» των αρχαίων, κι ύστερα να χυθεί με ορμή στον κόλπο του Aιτωλικού. Στο πέρασμα των αιώνων, έπειτα από καθιζήσεις και γεωλογικές ανακατατάξεις στην περιοχή μεταξύ του Aράκυνθου και των απέναντι Ακαρνανικών βουνών ο Aχελώος στράφηκε προς το μέρος της καθίζησης και πήρε την τωρινή του «στράτα». H μεγάλη αρχαία λίμνη χωρίστηκε στα τρία στις σημερινές Tριχωνίδα, Λυσιμαχία και Oζερό και η Kλεισούρα μετατράπηκε σε στεγνή κοίτη, με τους ωραίους αξιοπερίεργους βράχους και τις απόκρημνες όχθες της.
τριχωνίδα -η ιστορία
Η Λίμνη
Η Λίμνη Τριχωνίδα είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας. Βρίσκεται στον νομό Αιτωλοακαρνανίας, εντός των Δήμων Αγρινίου και Θέρμου, νότια του Παναιτωλικού όρους και βόρεια του Αρακύνθου. Έχει επιφάνεια 95,8 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μέγιστο μήκος 21,5 χλμ. και μέγιστο βάθος 58 μ. Τα νερά της ανανεώνονται συνεχώς μέσω πηγών κάτω από την επιφάνεια της λίμνης, ενώ μέσω τάφρου, παροχετεύονται στην παρακείμενη λίμνη Λυσιμαχία και από εκεί χύνονται στον ποταμό Αχελώο. Για το λόγο αυτό θεωρείται μια από τις πιο καθαρές λίμνες της Ελλάδας. Η θερμοκρασία του νερού ποικίλλει ανάλογα με την εποχή από 4° – 25° βαθμούς Κελσίου (πρόκειται για θερμή λίμνη). Το όνομα της οφείλεται πιθανόν από το αρχαίο Τριχώνιο, μια από τις πόλεις που είχαν ιδρύσει οι Αιτωλείς στην περιοχή και καταστράφηκε από τους Μακεδόνες του Φιλίππου Ε’. Βρισκόταν στη νότια πλευρά της λίμνης και τα ερείπια των τειχών του βρίσκονται βυθισμένα στη λίμνη.
Η Λίμνη Τριχωνίδα είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας. Βρίσκεται στον νομό Αιτωλοακαρνανίας, εντός των Δήμων Αγρινίου και Θέρμου, νότια του Παναιτωλικού όρους και βόρεια του Αρακύνθου. Έχει επιφάνεια 95,8 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μέγιστο μήκος 21,5 χλμ. και μέγιστο βάθος 58 μ. Τα νερά της ανανεώνονται συνεχώς μέσω πηγών κάτω από την επιφάνεια της λίμνης, ενώ μέσω τάφρου, παροχετεύονται στην παρακείμενη λίμνη Λυσιμαχία και από εκεί χύνονται στον ποταμό Αχελώο. Για το λόγο αυτό θεωρείται μια από τις πιο καθαρές λίμνες της Ελλάδας. Η θερμοκρασία του νερού ποικίλλει ανάλογα με την εποχή από 4° – 25° βαθμούς Κελσίου (πρόκειται για θερμή λίμνη). Το όνομα της οφείλεται πιθανόν από το αρχαίο Τριχώνιο, μια από τις πόλεις που είχαν ιδρύσει οι Αιτωλείς στην περιοχή και καταστράφηκε από τους Μακεδόνες του Φιλίππου Ε’. Βρισκόταν στη νότια πλευρά της λίμνης και τα ερείπια των τειχών του βρίσκονται βυθισμένα στη λίμνη.
η λίμνη
Η Τριχωνίδα προστατεύεται από το δίκτυο Natura 2000 και πέρα από την φυσική της ομορφιά διαθέτει ιδιαίτερα πλούσια βιοποικιλότητα. Έχουν παρατηρηθεί σε αυτή
περισσότερα από 200 είδη πουλιών και φιλοξενεί 25 είδη ψαριών. Είναι η μοναδική που φιλοξενεί τη θαλασσινή Αθερίνα, ένα ψάρι που ζει μόνο στις θάλασσες. Η ευρύτερη περιοχή προσφέρεται για εναλλακτικές μορφές τουρισμού.
η λίμνη
Παναιτωλικό Όρος
Το Παναιτωλικό είναι το τελευταίο βουνό της Ρούμελης πριν από το κάμπο του Αγρινίου. Ορθώνεται ακριβώς πάνω από την Τριχωνίδα και είναι αρκετά δασωμένο με αραιά δάση ελάτων που φθάνουν μέχρι τα 1.400 μ. αφήνοντας πάνω στα μεγάλα υψόμετρα μια στενή αλπική ζώνη. Οι απόκρημνες πλαγιές του σκεπάζονται με έλατα ενώ οι πιο χαμηλές είναι πνιγμένες στα κέδρα, τα πουρνάρια και άλλους θάμνους. Στο δάσος ζουν πολλά είδη αρπακτικών όπως είναι ο Χρυσαετός, η Ποντικοβαρβακίνα και στα χαμηλά ο Φιδαετός και ένα πλήθος από Δρυοκολάπτες και άλλα μικρά Στρουθιόμορφα,όπως Κοτσύφια, Τσιροβάκους.
Το Παναιτωλικό είναι το τελευταίο βουνό της Ρούμελης πριν από το κάμπο του Αγρινίου. Ορθώνεται ακριβώς πάνω από την Τριχωνίδα και είναι αρκετά δασωμένο με αραιά δάση ελάτων που φθάνουν μέχρι τα 1.400 μ. αφήνοντας πάνω στα μεγάλα υψόμετρα μια στενή αλπική ζώνη. Οι απόκρημνες πλαγιές του σκεπάζονται με έλατα ενώ οι πιο χαμηλές είναι πνιγμένες στα κέδρα, τα πουρνάρια και άλλους θάμνους. Στο δάσος ζουν πολλά είδη αρπακτικών όπως είναι ο Χρυσαετός, η Ποντικοβαρβακίνα και στα χαμηλά ο Φιδαετός και ένα πλήθος από Δρυοκολάπτες και άλλα μικρά Στρουθιόμορφα,όπως Κοτσύφια, Τσιροβάκους.
παναιτωλικό όρος
Όρος Αράκυνθος
Αντίκρυ του Παναιτωλικού είναι ο θρυλικός Αράκυνθος. Οικολογικά ο Αράκυνθος έχει σπουδαία σημασία. Καλύπτεται από μεσογειακή μακία, φρύγανα, κωνοφόρα και βελανιδιές. Σε όλες τις κοίτες των χειμάρρων υπάρχουν πλατάνια, κατάλοιπα ευρύτερου δάσους. Επίσης και ειδικά στη περιοχή της Κλεισούρας, ζουν τα Όρνια, ο Χρυσαετός, ο Κραυγαετός, ο Πετρίτης, ο Δενδρογέρακας, το Χρυσογέρακο, το Σαίνι, ο Μπούφος, η Τυτώ και πλήθος μικρών Στρουθιόμορφων. Κατά το χειμώνα στη περιοχή ξεχειμωνιάζουν σπάνια πουλιά όπως ο Μαυρόγυπας, ο Βασιλαετός και ο Στικταετός.
Αντίκρυ του Παναιτωλικού είναι ο θρυλικός Αράκυνθος. Οικολογικά ο Αράκυνθος έχει σπουδαία σημασία. Καλύπτεται από μεσογειακή μακία, φρύγανα, κωνοφόρα και βελανιδιές. Σε όλες τις κοίτες των χειμάρρων υπάρχουν πλατάνια, κατάλοιπα ευρύτερου δάσους. Επίσης και ειδικά στη περιοχή της Κλεισούρας, ζουν τα Όρνια, ο Χρυσαετός, ο Κραυγαετός, ο Πετρίτης, ο Δενδρογέρακας, το Χρυσογέρακο, το Σαίνι, ο Μπούφος, η Τυτώ και πλήθος μικρών Στρουθιόμορφων. Κατά το χειμώνα στη περιοχή ξεχειμωνιάζουν σπάνια πουλιά όπως ο Μαυρόγυπας, ο Βασιλαετός και ο Στικταετός.
όρος αράκυνθος
(Πηγές: Δήμος Αγρινίου, iaitoloakarnania.gr, greenaple.gr)